Thursday 11 March 2010

من چه سبزم امروز…
چه  قدر بی‌ تعلق هستم به دنیا و چه قدر احساس سبکی دارم.
به شکل ناباورانه ای احساس آرامش دارم.

“در دل من چيزي است، مثل يك بيشه نور، مثل خواب دم صبح
و چنان بي‌تابم، كه دلم مي‌خواهد
بدوم تا ته دشت، بروم تا سر كوه.
دورها آوايي است، كه مرا مي‌خواند”

No comments:

Post a Comment