شاید حالا دیگر نوبت ماست که تظاهر به شادی کنیم
شاید حالا دیگر نوبت ماست که طعم مشکلات را با قهقهه‌ای شیرین کنیم
که با حرف‌هایمان دلگرمی دهیم، با نگاهمان آرامش
شاید خنده ما رویش شادی باشد و خشکی درد
شاید حرف‌های ما جوانه امید باشد و خاک برگ یاس
شاید نگاه ما میوه لبخند باشد و پایان اشک
شاید ما هم بتوانیم مثل گذشتگانمان تکیه گاه باشیم
شاید این تظاهر، شاخه دهد، برگ کُند، و جمعی را در کنار خود میوه شادی دهد…
No comments:
Post a Comment